Paprocie,
paprociowe klasa paprotników. Obecnie na świecie występuje około 10 000 gatunków
paproci, co jest liczbą małą w porównaniu do ich prehistorycznej
różnorodności (jak się przypuszcza istniało wtedy około milion
gatunków).
Jest to grupa bardzo niejednorodna, można wyróżnić w niej kilka wspólnych cech. Są to zazwyczaj rośliny zielne, wyjątkowo drzewiaste. Paprocie nie mają możliwości tworzenia tkanki wtórnej, a tym samym przyrostu na grubość, być może taką możliwość miały niektóre gatunki kopalne. W tej grupie roślin powstały poprzez przekształcenie systemów telomowych typowe liście makrofilne. Liście takie są zazwyczaj podzielone na charakterystyczne blaszki, które za młodu mają formę pastorału. Paprocie wytwarzają wielokomórkowe łuski na łodygach oraz na osiach liści. Korzenie paproci wyrastają bezpośrednio z łodygi stąd zaliczane są do korzeni przybyszowych.
Kora pierwotna warstwa tkanki znajdująca się pod ryzodermą i epidermą odpowiednia korzenia i łodygi. Najbardziej wewnętrzna warstwa komórek kory pierwotnej w korzeniu wykształca endodermę oddzielającą walec osiowy. Zbudowana jest z tkanki miękiszowej oraz tkanek wzmacniających. W łodydze są to regularne pasma twardzicy, a u dwuliściennych także zwarcicy. W korze pierwotnej łodygi nagozalążkowych i dwuliściennych pojawiają się także idioblasty w postaci sklereidów, komórki garbnikowe, kanały żywiczne, rury mleczne, zbiorniki olejowe i inne
Komórki kory pierwotnej w młodych korzeniach uczestniczą w
przewodzeniu wody i soli mineralnych z włośników do wiązek
przewodzących. W starszych korzeniach zwykle pełnia funkcję tkanki spichrzowej
Pióro ptaka składa się z elastycznej osi stanowiącej punkt przyczepu jednopłaszczyznowej chorągiewki , w której wyróżniana jest chorągiewka zewnętrzna i wewnętrzna . Górna część osi pióra, o przekroju czworokątnym, nosi nazwę stosiny i zbudowana jest z kory i rdzenia . Dolna – o przekroju owalnym – znajdująca się poniżej chorągiewki, nazywana dudką , jest zanurzona w skórze. Wewnętrzna część dudki zbudowana z delikatnych łuseczek rogowych nosi nazwę duszy. Chorągiewki pióra składają się z promieni wyrastających z obydwu stron stosiny.
